Friederike Pezold
Friederike Pezold oswa pezoldo fèt 14 out 1945 nan Vienne, se yon Atis kontanporen feminis Otrich. Li se yon pyonye nan atizay videyo ak atizay kò feminis. Li ap viv ak travay nan Munich, answit nan Salzburg.
Biyografi
[modifye | modifye kòd]Friederike Pezold etidye atizay ak filozofi nan Minik[1].
Apati ane 1970 yo, Friederike Pezold te pwodwi foto, desen, pèfòmans, eskilti, videyo[2]. Li filme tèt li lè l sèvi avèk yon aparèy anrejistreman ki tache ak kò l[1]. Avèk videyo ak teknik sa a, Friederike Pezold se tou de sijè ak objè. Pent ak modèl yo se youn[3].
Soti nan 1973, li kraze kò li an eleman grafik ak imaj. Li kreye yon nouvo lang ki fèt ak fòm jewometrik ke li difize nan yon bouk lè l sèvi avèk monitè. Li desexualize kò fi a. Yon nouvo istwa ka ekri[4].
Nan lane 1977, li te kreye Radio Free Utopia pou difize pwòp pwogram televizyon pa l lè l sèvi avèk yon ankadreman ki tache sou do l. Se nan kontèks sa a ke li te dirije ak Elfi Mikesch, Canale Grande, an 1983[3].
Toilette te pwodwi an 1979 se yon ilistrasyon nan inite pent la ak modèl la. Apre yon entwodiksyon sou otonomi atis la, kamera Friederike Pezold a chanje nan premye plan nan pati kò toutouni. Friederike Pezold lave tèt li, bwose tèt li kouray, abiye, mete makiyaj. Objè dezi a divize ak fragmenté. Espektatè a, yon lòt bò, konfwonte ak voyeurism l '[3].
Nan ane 1990 yo, pou denonse rasis ak sosyete postkolonyal, li te kreye pòtrè fanm ki soti nan Lafrik, Tibet ak Amerik di Sid. Videyo sa yo karakterize pa silans, mouvman dousman oswa imaj toujou[3].
An 2022, li te pwodwi Revolution der Augen, 75 minit, ki konpoze de imaj, animasyon ak entèvansyon atistik. Avèk fim sa a, Friederike Pezold mande pou yon revolisyon nan vizyon. Li sijere pou pran tan ak apresye imaj yo[2].
Imedyatman, li vle yo te rele netral pezoldo[5].
Egzibisyon
[modifye | modifye kòd]- Galeri Hartmann, Minik, 1969[6]
- Kunstverein, Vyèn, 1970
- Goethe Enstiti, Bèlen, 1971
- Galerie van Hulsen, Amsterdam, 1971
- Modern Art Museum, Minik, 1971
- Fine Arts Center, Davidson, Kawolin di Nò, 1971
- Galleria Numero, Venis, 1972
- Galleria Numero, Wòm, 1972
- Galeri Pwojeksyon, Köln, 1975
- Stadtische Galerie im Lenbachhaus, Minik, 1975
- Museum des XX Jahrhunderts, Vyèn, 1975
Videyo
[modifye | modifye kòd]- New York City, nwa ak blan, 13 minit, 1971[6]
- Selbstgesprâch, nwa ak blan, 20 minit, 1972
- Kò mwen ak lespri mwen danse ansanm yon vals viennwa, nwa ak blan, 45 minit, 1973
- Die new leibhaftige Zeichensprache eines Geschlechts nach den Gesetzen von Anatomie, Geometrie und Kinetik, nwa e blan, 45 min, 1973
- Nouvo triyang lan, nwa ak blan, 30 minit, 1974
- Pwen k ap deplase yo, nwa ak blan, 30 minit, 1974
- Footwork, nwa ak blan, 30 minit, 1974
- Twa pati nan mouvman yon fanm, nwa ak blan, 45 minit, 1974
- Pati 456 nan mouvman yon fanm , nwa e blan, 45 minit, 1974-1975
- Pati 7 nan mouvman yon fanm , nwa ak blan, 60 minit, 1975
- Oh, manman ki kote istwa ou ak lavi ou, nwa e blan, 30 min, 1975
- Twaltte, 1979
- Canale Grande, 82 minit, 1983[7]
- Yon jou, 79 minit, 1988[8]
- Das geheime Labyrinth des Horrors, 1989[2]
- Revolution der Augen, 75 minit, 2022[2]
Nòt ak referans
[modifye | modifye kòd]- ↑ 1,0 et 1,1 « Friederike Pezold »,
- ↑ 2,0 2,1 2,2 et 2,3 Olaf Möller, « Revolution der Augen | IFFR », sur iffr.com,
- ↑ 3,0 3,1 3,2 et 3,3 (de) Brigitta Burger-Utzer, « Friederike Pezold: Die radikale Individualistin »,
- ↑ (nan) , « Körperbilder: Friederike Pezold (*1945) – Weibliche Zeichensprache »,
- ↑ (de) Tilman Baumgärtel, « pezoldo: Entschleunigung, Entleerung, Entlärmung »
- ↑ 6,0 et 6,1 « Friederike Pezold – Achiv yo nan Bienal Pari »,
- ↑ (de) « Canale Grande (1983) von Friederike Pezold - Kritik | Cinema Austriaco »,
- ↑ (en) « Friederike Pezold »
Lyen ekstèn
[modifye | modifye kòd]
- Resous ki gen rapò ak boza :
- (de + en) Artists of the World Online
- (en) Bénézit
- (en) Museum of Modern Art
- (en) MutualArt
- (en) Union List of Artist Names
- Resous ki gen rapò ak odyovizyèl :
- (de + en) Filmportal
- (en) IMDb
- Avi nan diksyonè oswa ansiklopedi jeneralis :