Ekaristi

Depi Wikipedya, ansiklopedi lib
Fra Angelico, Kominyon Apot yo, Mize San Marco .

Lekaristik oswa Ekaristi [e.ka.ʁis.ti] [1]Koute (soti nan εὐχαριστία / , “aksyon de gras") se yon sakreman kretyen . Li okipe yon plas santral nan doktrin ak lavi relijye konfesyon kretyen yo. Pandan ke Katolik ak Otodòks pale de ekaristik la, tèm Sentsèn nan jeneralman itilize pa Pwotestan pou refere a menm rit la.

Orijin rit sa a menm pou tout kretyen: daprè Nouvo Testaman an, an patikilye Premye lèt pou Korentyen yo ak Levanjil Sinoptik yo, Jezikri te etabli li lavèy Pasyon li a, lè l te distribye pen ak diven bay apot yo, epi li te di yo: "Sa a se kò mwen […], sa a se san mwen […]. Fè sa pou nou sonje mwen.»

Orijin[modifye | modifye kòd]

Mete kanpe ekaristi Jezi a fè pati tradisyon jwif la ki bay gwo enpòtans ak di Bondye mèsi ak benediksyon ( berakhot ) ki pwononse, sitou pandan repa, pou yo di Bondye mèsi pou byenefè li yo. Nan rit la moun reponn ak inisyativ diven an ak remèsiman, an patikilye, pandan berakhot la nan Seder Pak la (repa pou pak la) ki di mèsi nan memwa liberasyon esklavaj nan peyi Lejip, yon liberasyon ki pa fini, paske istwa Izrayèl make pa esklavaj ak peche[Referans nesesè], se konsa ke memoryal liberasyon an nan peyi Lejip la louvri jiska yon atant nan liberasyon definitif. Itilizasyon litijik benediksyon sa yo te kenbe nan lapriyè premye kominote kretyen yo[2] .

Yo bay ekaristi a divès non, pa egzanp "Repa Seyè a, moso pen an, Sentsèn, Dènye Soupe a, Litiji Bondye a [3] .

Tèm biblik la se "moso pen», ki itilize plizyè fwa nan Nouvo Testaman an, nan Lik-Travay, oswa kòm yon non ( Lc 24,35; Ac 2,42 ), oswa kòm yon vèb ( Lc 24,30 ak Ac 2,46; Ac 20,7; Ac 20,11 ; Ac 27,35 ). Yo jwenn alizyon sou moso pen an kòm yon repa ekaristik tou nan pi ansyen sous Nouvo Testaman yo, tankou Premye Lèt pou Korentyen yo ( 1Co 11,24 ). Nan pasaj sa yo, repa ak ekaristi pa sanble diferan: repa ki te fèt anvan moso pen an te dwe swiv pa benediksyon abityèl Birkat ha-mazon jwif yo.

Pratik sa a nan sedè, yon repa rityèl jwif, yo konprann li nan yon sans kretyen kòm yon referans a Lasèn[4].

Nòt ak referans[modifye | modifye kòd]

  1. Prononciation en français de France standardisé retranscrite selon la norme API.
  2. Ecole Biblique de Jérusalem, Dictionnaire Jésus, Paris, Laffont, , p. 323
  3. Document « Baptême, Eucharistie, Ministère ». Conseil œcuménique des Églises. 15 janvye 1982. Retrieved 4 septanm 2023. .
  4. Daniel Marguerat, Les Actes des apôtres (1-12), Labor et Fides, (ISBN 978-2830912296), p. 104

Apendis[modifye | modifye kòd]

Sou lòt pwojè yo :

Bibliyografi[modifye | modifye kòd]

  • Roger Beraudy, Sacrifice et Eucharistie. La dimension anthropologique du sacrifice dans la célébration de l'Eucharistie, éditions du Cerf, 1997.
  • Louis Bouyer, Eucharistie, 1966.
  • Bernard Cottret, Naissance et affirmation de la Réforme, Paris, PUF, « Nouvelle Clio », 2012.
  • André Gounelle, La Cène, sacrement de la division, Paris, Les Bergers et les Mages, 1996.
  • Arnaud Join-Lambert, Guide pour comprendre la messe, 250 p. Paris, Mame, 2002.
  • Ghislain Lafont, Eucharistie. Le repas et la parole. Paris, 2001.
  • (angle) en Eugene LaVerdiere, s.s.s., The Eucharist in the New Testament and the Early Church, The Liturgical Press, 1996 (ISBN 978-0814661529).
  • Enrico Mazza, L’Action eucharistique. Origine, développement, interprétation. Paris, Cerf, 1999 (collection Liturgie 10).
  • Alexandre Schmemann, L'Eucharistie, sacrement du Royaume, Paris, YMCA-Press/O.E.I.L., 1985, rééd. YMCA-Press/F.X. de Guibert, 2008.
  • Max Thurian, Le Mystère de l’Eucharistie. Une approche œcuménique. Paris 1981 (collection Foi chrétienne).
  • Xavier Tilliette, Philosophies eucharistiques, de Descartes à Blondel, Cerf, 180 p., 2006, prix Humboldt 2006, prix Victor-Delbos 2006 Modèl:Isbn
  • Maurice Vloberg, L’Eucharistie dans l’art, 2 vol, tome 1 ill. 142 p., tome 2 ill. 317p., Arthaud, 1946.
  • (angle) en Lee Palmer Wandel, The Eucharist in the Reformation, Cambridge University Press, 2006 Modèl:Isbn
  • Eucharistia. Encyclopédie de l’Eucharistie, sous la dir. de Maurice Brouard, Cerf, 2002.

lyen ekstèn[modifye | modifye kòd]