Suzanne Santoro

Depi Wikipedya, ansiklopedi lib
Suzanne Santoro
Image illustrative de l’article Suzanne Santoro
Biyografi
Nasyonalite Etazini
Nesans Gade epi modifye done yo sou Wikidata
Lye nesans Bwouklin (en)
Zèv prensipal

Suzanne Santoro ki fèt nan Brooklyn an 1946 se yon atis feminis Ameriken ki baze nan Itali depi 1969.

Biyografi[modifye | modifye kòd]

Lè li te timoun, li te frekante mize, sitou sa ki nan Brooklyn. Li te etidye atizay nan School of Visual Arts, nan New York. Li rankontre Dore Ashton, Mel Bochner, Salvatore Scarpitta, Mark Rothko. An 1969, li te dekouvri fanmi Mark Rothko a. Li enterese nan atizay estati. Li te antre nan mouvman Rivolta Femminile, ki te fonde an 1970 pa Carla Lonzi, Carla Accardi ak Elvira Banotti[1]. An 1974, li te pibliye Towards New Expression, ak Rivolta Femminile. Nan travay sa a Suzanne Santoro eksplore rido estati klasik yo epi li ofri reprezantasyon sèks fi a[2]. Travay ki te pibliye a, Carla Lonzi eksprime malèz li[3]. An 1976, Institute of Contemporary Arts nan London te sansi travay li pandan egzibisyon Artist's Books[4].

An 1975, Suzanne Santoro te fonde Cooperativa Beato Angelico nan lavil Wòm, ak dis lòt atis Italyen, tankou Carla Accardi, LeoNilde Carabba, Anna Maria Colucci, Nedda Guidi, Stephanie Oursler, Silvya Truppi. Li se premye espas egzibisyon nan lavil Wòm dedye a fanm. La Cooperativa altènatif egzibisyon travay pa atis kontanporen ak istorik tankou Artemisia Gentileschi, Elisabetta Sirani ak Regina Bracchi[5].

An 1984, Suzanne Santoro te jwenn yon diplòm kòm yon terapis atizay. Li deside travay ak timoun ki soud oswa otis. Soti nan 1985 rive 2009, li te responsab pou atelye grafik nan Istituto di Ortofonologia nan lavil Wòm[5].

An 2013, Suzanne Santoro te konfye achiv pèsonèl li yo ansanm ak sa ki gen rapò ak Coopérativa Beato Angelico bay Archivia (Archivi, Bibloteche, Centri di Documentazione delle Donne), ki chita nan La Casa Internazionale delle Donne, nan Wòm [6].

An 2015, Koleksyon Verbund te achte plizyè zèv Suzanne Santoro nan kad avant-garde feminis la[5].

Egzibisyon[modifye | modifye kòd]

  • Suzanne Santoro – L'immagine imprevista, Milan, 2013[7]
  • The Body as Language: Women And Performance, Richard Saltoun, London, 2015
  • Fè dekulturalizasyon, Museo d'Arte Moderna e Contemporanea, Bolzano, 2019[8]
  • Romana Loda E L'arte Delle Donne: Il Volto Sinistro Dell'arte, APALAZZOGALLERY Brescia, 2020
  • Io dico Io – I say, Lnan Galleria Nazionale, Wòm, 2021

Prim ak distenksyon[modifye | modifye kòd]

  • Prim Atistik pou tout lavi, Federasyon Entènasyonal Atis Fi, Casa Internazionale delle Donne, Wòm, 2023

Nòt ak referans[modifye | modifye kòd]

  1. , « Feminin Art and Feminist Art »,
  2. (en) « Wòm Prim: Atizay = aktivis: Suzanne Santoro, feminis ak atizay avan-garde nan ane 1970 Wòm », Papers of the British School at Rome, vol. 90,‎ , p. 366–367 (ISSN 0068-2462 ak 2045-239X, DOI 10.1017/S0068246222000198)
  3. (en) « Suzanne Santoro's Towards new expression: An Interference in Carla Lonzi's Theory of Sexuality and Aesthetics », Palinsesti - Jounal Entènèt Atizay Italyen contemporain,‎ (ISSN 2279-7882)
  4. (en) « Exhibition egzamine nesans ak devlopman. nan atizay pèfòmans an relasyon ak sèks », sur artdaily.cc,
  5. 5,0 5,1 et 5,2 (en-US) « (Rankontre kontribitè Mago) Suzanne Santoro »,
  6. « ARTISTA FEMMINISTA. LE CARTE DI SUZANNE SANTORO E COOPERATIVA BEATO ANGELICO (1971-2011). INVENTARIO. », Kat ak memwa Donne a,‎
  7. (it) « Suzanne Santoro - L'immagine imprevista | Artribune »,
  8. « Suzanne-Santoro Ekspozisyon ki sot pase yo »,

Lyen ekstèn[modifye | modifye kòd]