Aller au contenu

Régine Pernoud

Depi Wikipedya, ansiklopedi lib
Régine Pernoud
Nesans
Château-Chinon (Kanpay)
Lanmò (ak 88 ane)
Pari
Aktivite prensipal
[achivis]] ak istoryèn

Régine Pernoud, fèt nan Château-Chinon (Kanpay) (Nièvre) e li te mouri nan nan Pari, se yon achivis ak istoryen medyevis franse. Rechèch li yo te fè li posib pou modifye vizyon kondisyon fanm nan Mwayennaj.

Biyografi

[modifye | modifye kòd]

Régine Pernoud te fèt nan nan Château-Chinon[1],[2]. Li se katriyèm nan yon fanmi relativman modès ki gen sis timoun. Papa l 'te yon géomètre. Li te pase premye 19 ane lavi li nan Marseille[3],[2], rue Villa Paradis, non li te pran kòm tit sèlman travay li ak yon ton biyografik (1992), answit nan Aix- en -Provence[3]. Leve nan yon anviwonman konsèvatif Katolik, li te ale nan lekòl Notre-Dame de France[4] .

Li se sè Georges Pernoud (ki editè anchèf Paris Match) ki te marye otè Laurence Pernoud. Li se matant tou Georges Pernoud, prezantatè Thalassa. Li te yon zanmi tou Henri Matisse ak Georges Mathieu[3]. Lèt la apresye, menm jan ak li, Celtic art[2].

Li te mouri nan Pari nan . Yo antere l nan simityè Mesnil-Saint-Denis (Yvelines)[5].

Edikasyon siperyè ak karyè

[modifye | modifye kòd]

An 1929, Régine Pernoud te jwenn yon diplòm nan lèt nan Inivèsite Aix-en-Provence[3], epi li te deplase nan Pari kote li te antre nan National School of Charters[3]. Li te kite an 1933 ak yon diplòm kòm yon achiv paleografik. An 1935, li defann tèz li nan doktora, nan istwa medyeval nan Sorbonne[4]. Tèm tèz li a, "Redaksyon sou istwa pò Marseille[3], soti nan orijin yo rive nan fen XIIIe syèk la" pral pran nan yon piblikasyon ki vin apre (1949). Pandan douz ane sa yo, li te travay nan divès pwofesyon — presèpteur, titè, ajan klasifikasyon nan fon achiv yo — ansanm ak travay li kòm istoryen[6].

An reyalite, li pa t 'kapab antre nan edikasyon siperyè, paske anvan lagè 1939-1945 la, te gen anpil pòs disponib e yon lòt bò, fanm yo, ki gen menm merit, te gen tan mwens chans pou yo rekrite[2]. Li te oblije transfòme andikap sa a nan yon opòtinite, ak rive jwenn yon gwo odyans gras a travay popilè li yo.

Li te pibliye premye liv li, Limyè Mwayennaj yo, an 1946.

An 1947, li te nonmen konsèvatè Mize Fine Arts nan Reims[3] answit, an 1949, li te responsab mize Istwa a nan. Lafrans nan Achiv Nasyonal[3].

Lekti travay istoryen an te enspire Michel Debré, lè sa a senatè Indre-et-Loire, ak lide yon fondasyon Joan of Arc. Nan , li voye yon premye lèt nan sans sa a bay Régine Pernoud, ki te reponn avèk antouzyasm. An 1965, Roger Secrétain, majistra Orléans, te bay yon akò sou prensip, alòske André Malraux, Minis Deta ki responsab Afè Kiltirèl, te vin prezidan onorè Sant Etid Johannine. . Finalman, Sant Jeanne-d'Arc la pral inogire te retounen nan Orléans , anvan yo te atache ak Maison Jeanne-d'Arc. Régine Pernoud te dirije enstitisyon an jiska 1985[7],[6].

Kolèj prive Collège Anna-Maria (en) nan Paxton (Massachusetts) te bay li yon doktora Honoris Causa< ref name=":2" />.

Rechèch ak ekri

[modifye | modifye kòd]

Byograf Régine Pernoud yo pentire yon pòtrè byen konvèjan nan travay medyevalis sa a[4],[6],[8]. Apati obsèvasyon yo, twa karakteristik enpòtan yo parèt: 1° achiv-paleograf, Régine Pernoud klèman fè pati klas istoryograf, ki tire nan sous yo matyè premyè istoryen an, enfòmasyon enpòtan sou sekans kòz ak efè sou tan. . Konsènan enkyetid sa a pou rigoure, youn nan byograf li yo te fè remake ke Régine Pernoud te renmen di: « yon moun sispann istoryen lè yon moun neglije oswa tronpe yon dokiman[9] ». Piblikasyon li yo sou Joan of Arc, Kwazad yo ak Eleanor nan Aquitaine ilistre eritaj metodolojik sa a.

Régine Pernoud distenge tèt li — epi sitou fè konnen tèt li — grasa travay vulgarizasyon li[3]. Nan plizyè nan liv li yo, li klèman adrese yon odyans ki pi laj, ki moun li vle enterese nan Mwayennaj yo ak ki gen mank kilti medyeval li vle tou korije. Konsènan objektif plis edikasyon li yo, li ekri: « tankou istoryen, mwen mete tèt mwen yon defi: transmèt nan lang senp sa mwen te dekouvri nan rechèch difisil[10] ».

Men, se sitou nan karaktè polemik li travay Régine Pernoud ap parèt ; pa vle tou senpleman retabli reyalite yo, li se okouran de transmèt enfòmasyon sou Mwayennaj yo ki ale kont grenn nan lide resevwa yo:

Modèl:Blòk quote

Dapre Philippe Contamine, vizyon ki soti nan Joan of Arc nan tèks Régine Pernoud rete se yon moun « ki te gen malè pou yo te antoure pa sinik ak malen, medyok ak lach. » Konsa, « nou pa dwe [...] mande [Pernoud] antre nan sikoloji Pierre Cauchon ni Charles VII, oswa pou kont pou konpleksite nan jwèt politik la. Pi bon kalite rechèch akademik pa t 'travay li tou, menm si li te kenbe tèt li parfe enfòme. Pou Régine Pernoud, Joan of Arc pa te sèlman yon eroin franse men yon sen […][11]. » Tandans li pou apwopriye eroin a te kenbe istoryen yo lwen tèm rechèch sa a pou yon tan long, jiskaske Colette Beaune, te kraze tradisyon sa a nan pibliye, an 2004, yon "Joan of Arc" Modèl:En what.

François Neveux rive nan menm konklizyon sa yo:

« Régine Pernoud prezante yon vizyon tradisyonèl Joan, nan yon pèspektiv Katolik. Li aksepte, san anpil restriksyon, temwayaj reyabilitasyon yo. Si li admèt ke dezyèm jijman an se politik, li se sèvis bouch, "osi lwen ke tèm sa a vle di: lye nan sikonstans politik espesifik", ki se prive ekspresyon an nan siyifikasyon li. Fraz sa a soti nan yon liv kontwovèsyal Régine Pernoud: Jeanne avant les Cauchons (1970). Otè a atake, ak yon plim mordan, tout moun ki, dapre li, te defòme istwa a vre nan Jeanne. Premye nan yo se Pierre Cauchon li menm. Lè sa a, yo atake yon sèten kantite otè kontanporen, istoryen pwofesyonèl oswa aksidantèl. Li dwe rekonèt ke atitid sa a, sou pati nan yon fanm kounye a pi popilè, te yon ti jan esterilize rechèch inivèsite nan domèn sa a. Pran prekosyon nou ak moun ki oze eksprime yon opinyon divergent! Li pa tout negatif, sepandan. Nou dwe remèsye Régine Pernoud pou wòl li te jwe nan kreyasyon Sant Jeanne-d'Arc nan Orléans, ki te konfye jesyon li a nan men akademisyen eminè: Philippe Contamine, answit Françoise Michaud-Fréjaville[12]. »

Philippe Contamine rann li omaj nan nekroloji li a, li rele l 'yon istoryen « fètil ak konvenki], ki gen yon gwo pèsonalite » ki obsève ke li te eksite, atravè konferans li yo ak ekri li yo, « vokasyon medyevalist yo. »[7], san minimize lefèt ke « li pa t fasil pou okipe, men san dout te gen tou de talan ak enèji. » Anplis de rechèch ak piblikasyon li yo sou gwo figi fi nan Mwayennaj la, Régine Pernoud te etidye kondisyon fanm nan tèt li, e li te mete aksan sou wòl Krisyanis la nan emansipasyon fanm yo, ansanm ak pwogrè remakab nan enfliyans fanm nan tout aspè nan lavi politik ak sosyal[2]. Sèl istoryen ki te bay konferans sou fanm nan Notre-Dame, li defann tèz ke se boujwazi Renesans la ak epòk klasik la ki te kondane fanm yo rete lakay yo e ke fanm yo te pi lib nan Mwayennaj la: devlopman sa a. dat, daprè li, soti nan Konsèy Trent laErè nan sitasyon : Balise fermante </ref> manquante pour la balise <ref>.

Piblikasyon prensipal

[modifye | modifye kòd]
  • Redaksyon sou istwa pò Marseille depi orijin rive nan fen 13the syèk, tèz doktora prezante nan Fakilte Lèt Inivèsite Pari, 1935.
  • Inite franse, Pari, PUF, 1944.
  • Limyè Mwayennaj yo. Paris, Grasset, 1946. Réémis, Paris, Grasset-Fasquelle, 1981. Pocket book, 1983.
  • Vil Komèsan nan XIVe èm ee syèkXV yo, enperyalis ak kapitalis nan Mwayennaj yo, Pari, La Table Ronde, 1948.
  • Lwa minisipal yo nan Marseille. Edisyon kritik tèks Latin nan XIIIe syèk. Koleksyon memwa ak dokiman istorik ki te pibliye anba H.S.H. the Prince of Monaco, Paris-Monaco, 1949, Modèl:Nb p.
  • Lavi ak lanmò Joan of Arc, Paris, Hachette, 1953, Modèl:Nb p.; ed. pocket, Paris, Livre de papier, 1955; wozo. Marabout, 1982. Modèl:SRL bibliografi kòmantè
  • Gwo epòk atizay nan Lwès la, Paris, Le Chêne, 1954.
  • Istwa pèp fransè, T. I, "De l'orijin pou rive nan Mwayennaj", Nouvelle Librairie de France, 1951. Modèl:SRL bibliyography commentary
  • Gauls yo, Paris, Le Seuil, kol. "Microcosm, Running Time", 1957; wozo. album, Paris, Le Seuil, 1979.
  • The Crusaders, Paris, Hachette, 1959, Modèl:Nb p.; wozo. The Gas of the Crusade, Paris, Tallandier, 1979; Lè sa a, Paris, Fayard-Tallandier, 1982.
  • Yon chèf leta, Saint Louis of France, Gabalda and

Cie, 1960.

  • Istwa boujwazi an Frans, T. I, 'Depi nan orijin yo rive nan tan modèn. T. II, "Tan modèn", Paris, Le Seuil, 1960-1962; Modèl:Nb p.; wozo. 1976-1977. Pocket edition, Paris, Le Seuil, 1981, kol. "Pwen Istwa".
  • Kwazad yo. Paris, Julliard, kol. "Genyen toujou yon repòtè", ki te dirije pa Georges Pernoud, 1960, Modèl:Nb p.
  • Kwè ak moun ki pa kwayan jodi a, Paris, Le Cerf, 1962.
  • Joan of Arc poukont li ak temwen li yo, Paris, Le Seuil, 1962, Modèl:Nb p.; wozo. Liv lavi a, 1975.
  • Notre-Dame de Paris, Paris, La Documentation française, 1963.
  • Istwa maj yo: dapre Levanjil Sen Matye a, Trianon, 1964.
  • Aliénor d'Aquitaine, Paris, Albin Michel, 1965, Modèl:Nb p.[13] ; ed. pòch, Paris, Pocket book, 1983.
  • Fòmasyon Lafrans, Paris, PUF, 1966.
  • Héloïse et Abélard, Paris, Albin Michel, 1970, Modèl:Nb p.; ed. pòch, Paris, Pocket book, 1980.
  • . Liberasyon Orléans, Paris, Gallimard, kol. “Trant jou ki fè Lafrans”, 1969, Modèl:Nb p.
  • Istwa a rakonte neve mwen yo, ilistre pa René Follet, Paris, Stock, 1969.
  • Jeanne devan Cauchons yo, Paris, Le Seuil, 1970, Modèl:Nb p.
  • Bote Mwayennaj yo, Paris, Gautier-Languereau, 1971.
  • The White Queen, Paris, Albin Michel, 1972, Modèl:Nb p.; ed. pòch, Paris, Pocket book, 1984.
  • Les Templiers, Pari, PUF, 1974; wozo. 1977. Ed. pòch, Paris, PUF, kol. "Kisa mwen konnen? », 1957.
  • Pou fini ak Mwayennaj yo, Paris, Le Seuil, 1977, Modèl:Nb p.; wozo. pòch, Paris, Le Seuil, kol. "Pwen-Istwa", 1979.
  • The Men of the Crusade, Pari, Tallandier, 1977.
  • Fanm nan laj katedral yo, Paris, Stock, 1980.
  • Sous atis roman, avèk Madeleine Pernoud, Berg entènasyonal, 1980, Modèl:Nb p.
  • Limyè Mwayennaj yo, Paris, Grasset, 1981.
  • Joan of Arc (avèk Madeleine Pernoud), Paris, Le Seuil, 1981.
  • Christine de Pisan, Pari, Calmann-Lévy, 1982.
  • Tour de Frmedyeval ance: the bushy story, ak Georges Pernoud, Paris, Stock, 1983, Modèl:Nb p.
  • The Quill and the parchemin, Paris, Denoël, 1983.
  • Mwayennaj yo te di neve m yo, 1983, Modèl:Nb p.
  • La Femme au temps des crusades, Paris, Stock, 1983, Modèl:Nb p.; wozo., ed. pòch, Paris, Le Livre de Pocket, 1990.
  • Jeanne ak Thérèse, Paris, Le Seuil, 1984.
  • Sen yo nan Mwayennaj yo: se sentete yè a pou jodi a?, Paris, Plon, 1984.
  • Sen Lwi ak solèy kouche nan feyodalis, Paris, A. Michel, kol. "Nonm lan ak evènman an", 1985.
  • Mwayennaj pou kisa?, avèk Raymond Delatouche ak Jean Gimpel, Paris, Stock, 1986.
  • Joan of Arc, ak Marie-Véronique Clin, Paris, Fayard, 1986.
  • Isambour: larenn prizonye, Paris, Stock, 1987.
  • Richard Cœur de Lion, Paris, Fayard, 1988; réédition, Paris, Le Grand Livre du Mois, 1995.
  • Joan of Arc and the Hundred Years' War, Paris, Denoël, 1990.
  • Vyèj la ak Sen yo nan Mwayennaj yo, Paris, C. de Bartillat, kol. "Lespri", 1991.
  • Espirityalite Joan of Arc, Mame, 1992.
  • Villa Paradis, (ISBN 2-234- 02480- 3).
  • Hildegarde de Bingen: konsyans enspire pa XIIe syèk, Paris, Le Grand livre du mois, 1994.
  • Non mwen se Jeanne la Pucelle, Paris, Gallimard, kol. “Découvertes Gallimard / Istwa” (no 198), 1994.
  • Reyabilitasyon Joan of Arc, rekonkèt Lafrans, Paris, Rocher-J.-P. Bertrand, 1995.
  • The Templiers, Knights of Christ, Paris, Gallimard, kol. “Découvertes Gallimard / Istwa” (no 260), 1995.
  • Sa a grasa Gaul vin kretyen, Paris, Gallimard jeunesse, 1996.
  • Gardens of monasteries, Arles, Actes Sud, 1996.
  • Martin de Tours, Pari, Bayard-Centurion, 1996.
  • Saint Jerome: papa Labib, ak Madeleine Pernoud, Paris, Le Rocher, 1996.
  • Joan of Arc, Napoleon: paradoks la nan byograf la, Paris, Le Rocher, 1997.
  • Istwa ak limyè, Paris, Le Cerf, 1998.
  • Fas fanm nan Mwayennaj yo, Zodiac, 1998.

Dekorasyon

[modifye | modifye kòd]

Rekonpans

[modifye | modifye kòd]

Nòt ak referans

[modifye | modifye kòd]
  1. « Ekstrè sètifika lanmò Régine Marie-Josèphe Pernoud », sur MatchID
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 et 2,4 « REGINE PERNOUD (1909-1998) - Encyclopædia Universalis »
  3. 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 et 3,11 Kolektif, Fanm Pi popilè Mwen pral brode non ou, p. 176
  4. 4,0 4,1 et 4,2 Modèl:Article.
  5. Simityè Lafrans ak lòt kote .
  6. 6,0 6,1 et 6,2 « “Pernoud Régine – (1909-1998)” », Universalis education [en liy]. Ansiklopedi Universalis,‎ .
  7. 7,0 et 7,1 Contamine 2000, p. 655.
  8. Babelon, Jean -Pierre (2009). “Régine Pernoud, Château-Chinon, 17 jen 1909 – Pari, 22 avril 1998” Achiv Selebrasyon Nasyonal Lafrans 2009. 2009/ literati-ak-syans-moun/regine-pernoud.
  9. Régine Pernoud, Pou mete fen nan mitan an. Ages, Paris, Seuil, Koleksyon "Point Histoire", 1979, p. 148.
  10. Régine Pernoud, Istwa ak limyè, Ed. . du Cerf, Koleksyon “Mo pou viv”, 1998, p. 19.
  11. Contamine, Bouzy et Hélary 2012, p. 915.
  12. { {Liv|lang=fr |premye1=François|ti non1=Neveux|lyen otè1=François Neveux|direktè1=François Neveux|title=Soti nan eretik rive nan sen. Esè Joan of Arc revize|subtitle=pwosedi konferans entènasyonal Cerisy, 1st-4 oktòb 2009|location=Caen|editè=Presses universitaire de Caen|koleksyon=Symposia|année=2012|total paj=343|pasaj=7-22|isbn=978-2-84133-421-6|prezantasyon sou entènèt=https://www.unicaen.fr/puc/html/spip9d09.html?article899 | li sou entènèt=https://books.openedition.org/puc/7788}}.
  13. Revizyon A. R. nan Livres de France, revizyon literè chak mwa no 2 : Françoise Mallet-Joris, fevriye 1966, p. 24.
  14. Erè nan sitasyon : Baliz <ref> pa valab ; nou pa bay tèks pou ref yo ki rele : 2

Bibliyografi

[modifye | modifye kòd]

Emisyon Televizyon

[modifye | modifye kòd]

Gade tou

[modifye | modifye kòd]

Lyen ekstèn

[modifye | modifye kòd]

Modèl:Portal