Pablo Picasso

Depi Wikipedya, ansiklopedi lib
Aller à la navigation Aller à la recherche
Pablo Picasso
Image illustrative de l’article Pablo Picasso
Biyografi
Non matènèl Pablo Picasso
Nasyonalite Espanyòl
Nesans Gade epi modifye done yo sou Wikidata
Lye nesans Malaga (en)
Lanmò Gade epi modifye done yo sou Wikidata (ak 91 ane)
Lye lanmò Mas Notre-Dame-de-Vie de Mougins (en)
Mouvman Cubisme (en), Sireyalis ak postimpressionnisme (en)
Zèv prensipal
Zèv prensipal Guernica (en), Les Demoiselles d'Avignon (en), Chicago Picasso (en), Trois musiciens (d), Science et Charité (en), Garçon à la pipe (en) ak Massacre en Corée (en)

Pablo Ruiz Picasso, ki fèt 25 oktòb 1881 nan Malaga ( Espay ) e ki te mouri 8 avril 1973 nan Mougins ( Alpes-Maritimes, Frans ), se yon pent, desinè, eskiltè ak gravè espanyòl ki te pase pifò lavi l nan Lafrans .

Yon atis ki sèvi ak tout zouti pou travay li, li konsidere kòm youn nan fondatè kibis ak Georges Braque ak yon konpayon atizay nan Sireyalis . Li se youn nan atis ki pi enpòtan nan XXyèm syèk, ak kontribisyon teknik li ak fòmèl li yo ak nan pozisyon politik li yo. Li te pwodwi prèske 50 000 zèv ki gen ladan 1 885 tablo, 1 228 eskilti, 2 880 seramik, 7 089 desen, 342 tapi, 150 kanè kwòk ak 30 000 tanpon (gravi, litograf , elatriye. ) . Pami zèv ki pi popilè li yo se "proto-cubiste Les Demoiselles d'Avignon (1907) ak Guernica (1937), yon deskripsyon dramatik nan bonbadman Guernica a pandan gè sivil espanyòl la.

Biyografi[modifye | modifye kòd]

Anfans li ak fanmi li[modifye | modifye kòd]

Kote li fèt Picasso a, Plaza de la Merced nan Malaga, katye jeneral aktyèl Fundación Picasso (en) .
Estati an kwiv Pablo Picasso pa Francisco Lopez, nan Plaza de la Merced, Malaga, Andalusia, Espay.

Pablo Picasso te fèt 25 octobre 1881 nan 36, plas de la Merced (jodi a n 15 ), nan Malaga . Li se premye pitit José Ruiz y Blasco, pwofesè penti nan lekòl pwovens atizay ak atizana vil la ke yo rekonèt kòm "San Telmo », ak María Picasso López, pitit fi yon vitikiltè.

Non konplè li se Pablo Diego José Francisco de Paula Juan Nepomuceno María de los Remedios Cipriano de la Santísima Trinidad Mártir Patricio Ruiz y Picasso .

Non "Picasso» a, ki pa espanyòl, daprè kék otè gen orijin Italyen. Youn nan granpapa li te fèt nan Sori nan rejyon Jèn . Yon lòt bò, daprè Robert Maillard, fanmi an pa t soti nan peyi Itali , . Pablo te gen de sè (Maria de los Dolores, ke yo rekonèt kòm "Lola», fèt an 1884, ak Maria de la Concepción [1], ke yo rekonèt kòm “ Conchita », fèt an 1887), men li pa gen frè .

Yon koleksyon "Mellon" te konsève nan ane 1966 pòtrè youn nan sè li ke Picasso penn ki date ane 1901[2].

Yon pent novis[modifye | modifye kòd]

Atis la pa siyen penti li yo ak non Ruiz Blasco men non Picasso, ki soti nan 1901.

Papa Picasso, ankouraje li mete konfyans total nan li, li pentire premye tabloli nan laj uit an, sa li pi renmen an se te Le Petit Picador jaune [3] , [4] (1889), premye penti li ak lwil, ke li toujou refize separe ak li.Pandan ete 1895, Pablo te dekouvri Madrid ak Baselòn epi li te pase vakans li nan Malaga epi li te retounen sou lanmè nan Baselòn. Nan okazyon sa a, li te kreye "Marin Vwayaj la" .

Se pandan sezon livè 1895 li te pentire premye gwo twal akademik li: Premye kominyon an . Ane apre a, li te antre nan Lekòl Boza nan Barcelona . Li te siyen premye travay li Ruiz-Picasso anvan li te chwazi P. A. -Picasso Apresa , definitivman li chwazi Picasso an 1901, akòz non etranj li ak digraf ss nan espanyòl la [5] .

Nan Baselòn nan ane 1896, li te admi nan Lekòl Llotja, kote papa l t ap anseye, li te fini nan yon sèl jou sijè egzamen ke kandida yo jeneralman gen yon mwa pou sa [6] . Se nan lane 1896 li te pentire The Choir Boy . Lè sa a, Don José te lwe l yon estidyo nan rue de la Plata, ke li te pataje ak zanmi pent li Manuel Pallarès, epi kote li te pentire Syans ak charite (1896), youn nan pi enpòtan penti timoun li. Pou travay sa a, papa l te imajine konpozisyon an ki reprezante yon fanm malad kouche sou yon palèt, asiste pa yon doktè (Picasso pral kreye pòtrè papa l) ak yon mè. Tablo sa a te resevwa yon mansyone onorè nan Madrid Fine Arts Exhibition . Li te fòtman enfliyanse pa modènism katalan nan epòk sa a . Nan laj kenz, Manuel Pallarès te prezante l byen bonè nan bordel yo nan barrio chino nan Barcelona. Li te nan kote sa yo ke li te pwodwi anpil fèy erotik, desen ak aquarelle ki gen sijè sibvèsif ta jwenn nan sensualite a nan desen li yo pita oswa penti .

Kafe Els Quatre Gats nan Barcelona, ki Picasso te frekante ak Julio González ak Gargallo .

Nan mwa septanm 1897, Picasso te ale etidye nan Madrid epi nan mwa Oktòb li te pase egzamen antre nan "Royal Academy nan San Fernando ". Sepandan, li pa t renmen ansèyman nan enstitisyon an epi li te sispann suiv kou yo. Nan mwa jen 1898, li te retounen nan Barcelona, apre sa li te ale nan Horta de Sant Joan, vilaj zanmi li Pallarès, ki sitiye tou pre vil la nan Gandesa kote li te pataje lavi ak peyizan yo. Pita li pral di: « Tout sa mwen konnen, mwen te aprann li nan vilaj Pallarès ». Nan mwa avril 1899, li tounen nan Baselòn ankò, kote li rete nan nimewo 1, ri des Escudillers. Lè sa a, Picasso te frekante kabarè Els Quatre Gats, yon limyè ensousyan, ki te kreye pou fè referans ak "Chat Noir" nan Pari. La, li te rankontre Miquel Utrillo, e li te vin zanmi powèt Jaime Sabartés, Carlos Casagemas, pent Opisso, eskiltè aragonè Pablo Gargallo ak Julio Gonzalez . Yon ekspozisyon penti l yo te fèt nan kabarè a sou 1ye fevriye 1900 [1] .

Peryòd ble (1901-1904)[modifye | modifye kòd]

La Ironer (1901), te pentire pandan peryòd ble Picasso a.

Nan kilti popilè[modifye | modifye kòd]

Literati[modifye | modifye kòd]

Bann desine[modifye | modifye kòd]

Seri Pablo sou lavi Pablo Picasso, pa Julie Birmant ak Clément Oubrerie :

Filmografi[modifye | modifye kòd]

Dokimantè[modifye | modifye kòd]

  • 1955 : Mistè Picasso a pa Henri-Georges Clouzot
  • 1967 : Regard Picasso a pa Nelly Kaplan
  • 2013 : Episode Secrets of History Mystery Picasso pa David Jankowski [7] , [8]
  • 2014 : Picasso, envantè a nan yon lavi pa Hugues Nancy
  • 2021 : Korespondans : Jean Cocteau - Pablo Picasso, dokimantè pa Dorothée Lachaud
  • 2023 : Picasso san caption pa Manuelle Blanc

Fiksyon[modifye | modifye kòd]

Modèl:Colonnes

Espektak[modifye | modifye kòd]

Nòt ak referans[modifye | modifye kòd]

Modèl:Références nombreuses

Katalòg mize[modifye | modifye kòd]

  • Mize Picasso nan Barcelona, catalog, Editorial Escudo de Oro ( ISBN 978-84-378-0925-0 ) .
  • Gérald Collot, Picasso. Travay grave, 1904-1968, Éditions des musées de Metz, 1973, 28 p.
  • Picasso, Form und Graphik/Sammlung Ludwig Köln, VG Bild Kunst, Bonn, 1996 .
  • Cécile Godefroy ak Virginie Perdrisot, Picasso : Eskilti, edisyon Somogy ak mize Picasso nan Paris/Palais des beaux-arts de Bruxelles, 2016 ( ISBN 978-2-7572-1079-6 ) .
  • Collectif, Picasso. At the heart of darkness (1939-1945), Paris, In Fine Éditions d'art, Oktòb 2019, 320 p. ( ISBN 978-2-902302-42-0 )

Esè ak monografi[modifye | modifye kòd]

  • Anne Baldassari (dir.), Surrealist Picasso, Paris, Flammarion, 2008.
  • Brassaï, Konvèsasyon ak Picasso, Paris, Gallimard, 1964, reed. 1997.
  • Pierre Cabanne, Syèk Picasso a, 4 volim. Volim I : Nesans kubis la ; volim II : Laj Metamòfoz yo ; volim III : Lagè a ; volim IV : Glory and Solitude, Paris, Denoël, 1975.
  • Sophie Chauveau, Picasso, minotaur la: 1881-1973, Gallimard, 2020.
  • Jean Clair (dir.), Picasso. Anba Solèy Mithras, Fondasyon Pierre Gianadda, 2001 ( ISBN 978-2-88443-065-4 ak 2-88443-065-2 ) .
  • Pierre Descargues, Picasso, Paris, Éditions Universitaires, kol. " Temwen XX syèk la syèk », 1956.
  • Pierre Descargues, Picasso pa Draeger, prefaz Francis Ponge, ak kolaborasyon pou foto Edward Quinn, edisyon Draeger, 1974.
  • Philippe Dagen, Picasso, Paris, Hazan, 2008.
  • Pierre Daix, Picasso, Paris, Hachette literati, 2009 ( ISBN 978-2-01-279477-1 ) .
  • Pierre Daix, Gérard Gosselin ak Raymond Bachollet, Picasso ak laprès - Yon pent nan istwa, Cercle d'art, 2000.
  • Pierre Daix, Picasso kreyatè. Lavi entim ak travay, Éditions du Seuil, 1987.
  • Pierre Daix, Lavi yon pent pa Pablo Picasso, Paris, Éditions du Seuil, 1977.
  • Dominique Dupuis-Labbé, Erotic Picasso, Gallimard, 2001 ( ISBN 9782070760886 ) .
  • Henry Gidel, Picasso, Flammarion, 2002.
  • Françoise Gilot, Viv ak Picasso, 1964.
  • Aïcha Ibrahim, Iwa fòm yo, Tunis, Sant pou Etid Ekonomik ak Sosyal ak Rechèch, 2004 .
  • Élisabeth Lièvre-Crosson, From Cubism to Surrealism, kol. " Esansyèl yo » n 20, Milan, 1995 ( ISBN 978-2-84113-272-0 ) .
  • Laurence Madeline, Picasso devan televizyon, Dijon, Les Presses du Réel, 2013, 96 p. ( ISBN <span class="nowrap">978-2-84066-509-0</span> ) .
  • Robert Maillard ak Frank Elgar, Picasso, etid travay la ak etid biyografik, Paris, Hazan, 1955.
  • Jacques Perry, Yo Picasso (Otobiyografi imajinè), Monaco, J.-C. Lattès, 1982, 482 p. ( BNF 40200547 ) - lòt edisyon : bato a bwè 2015 (BNF 44448393 ) .
  • Marina Picasso, Granpapa, Folio, 2003.
  • Cesareo Rodriguez-Aguilera, Picasso nan Barcelona, tradui soti nan Panyòl pa Robert Marrast, Paris, éditions du Cercle d'art, 1975 ( ISBN 978-2-7022-0103-9 ) .
  • William Rubin, Picasso ak Braque. Envansyon kibis la, Paris, Flammarion, 1990 ( ISBN 978-2-08-011401-3 ) .
  • Jaime Sabartés ak Wilhelm Boeck, Picasso, Paris, Flammarion, 1955.
  • Lydie Salvayre, Le Vif du vivant, Cercle d'Art, 2001.
  • Léo Steinberg, Twa etid sou Picasso, Éditions Carré, kol. " Atizay ak Estetik », n 9, 1996 ( ISBN 978-2-908393-44-6 ) .
  • Ingo F. Walther, Picasso, Taschen, 2000 ( ISBN 978-3-8228-6173-8 ) .
  • Olivier Widmaeir-Picasso, Picasso entim pòtrè, Albin Michel, 2013.
  • Adrien Le Bihan, dezi Velázquez te kenbe pa Picasso, Tan an, 2020 (ISBN 978.2.86853.667.9).

Lyen ekstèn[modifye | modifye kòd]

Avi ak diksyonè[modifye | modifye kòd]

  1. Picasso donnera à sa fille le nom même de celui de sa jeune sœur, morte de la diphtérie à l’âge de sept ans.
  2. Reprod. dans le catalogue de l'exposition French Paintigns - Washington, National Gallery of Art, 1966,
  3. Tableau Le Petit Picador jaune
  4. Claude Popelin, La Tauromachie, préface de Jean Lacouture et François Zumbiehl, édition augmentée par Yves Harté, Le Seuil, Paris, 1970-1994 .
  5. Brassaï, Conversation avec Picasso, éditions Gallimard, Paris, 1964, .
  6. Maillard et Elgar, 1955, op. cit., .
  7. « Secrets d'Histoire : Le mystère Picasso ». Le Figaro. Retrieved 29 décembre 2020.  Check date values in: |access-date= (help)
  8. « Secrets d'Histoire - Le mystère Picasso ». Inatheque. Retrieved 24 décembre 2020.  Check date values in: |access-date= (help)