Vasco de Gama

Depi Wikipedya, ansiklopedi lib
Vasco de Gama
Image illustrative de l’article Vasco de Gama
Non nesans Vasco da Gama
Fonksyon eksploratè
Nesans 1460 ou 1469
Sines
Lanmò
Cochin End
Nasyonalite Pòtigè

Posterite[modifye | modifye kòd]

  • Lusiades nan powèm sezon an, Luís de Camões an 1572 , te retabli sezon nan Vasco da Gama pou fè li yon mit [1] ;
  • Nan 1880, transfè zo li nan monastè Jerónimos lan te soulve konfli pami nasyonalis Pòtigè yo jan li te pwobableman konfizyon ak lòt zo, fanmi li ki rete nan rejyon Alentejo [2] ;
  • Nan 1934 , powèt la Pòtigè Fernando Pessoa dedye l 'powèm li Mensagem kote "syèl la chire louvri gwo twou san fon an nan nanm nan Argonaute la " [3] ;
  • An 1994 , Vasco de Gama te reprezante sou nòt bank yo pòtigè nan 5,000 escudos (apeprè 25 ero);
  • Pon an pi long nan Ewòp , ki sitiye nan Lisbon , pote non li yo : Vasco da Gama pon ;
  • Yon katye ak yon klib foutbòl nan Rio de Janeiro, Brezil , pote non li;
  • Yon ri nan kenzyèm arrondissement Pari a pote non l;
  • Yon sant komèsyal nan Lisbon te rele Vasco de Gama Sant ;
  • Yon gwo fò won 145 mèt nan Parque das Nações te bati pou Expo '98 ;
  • selebrasyon an nan 500th nan nan pasaj la nan Cape nan bon espwa nan 1997 revèy Pòtigè nasyonalism ak raple yon gwo kantite Endyen ki Vasco de Gama se kolonizatè a premye nan peyi yo [4] ;
  • Liv lekòl yo ak desen anime pòtigè kontinye jodi a suscité sezon an mitik nan Vasco da Gama [3] ;
  • Nan tan Slayers yo nan Gerard Klein (1965) se bato a nan Kapitèn Varun Shangrin yo te rele Vasco de Gama;
  • Figi nan opera L'Africaine pa Giacomo Meyerbeer.

Gade tou[modifye | modifye kòd]

Referans[modifye | modifye kòd]

  1. « Les Lusiades ». World Digital Library. 1800-1882. Retrieved 2013-09-01.  Check date values in: |date= (help)
  2. Sanjay Subrahmanyam (2012). Vasco de Gama. Légende et tribulations du vice-roi des Indes. Alma éditeur. p. 487. ISBN 978-2-36279-030-0. .
  3. 3,0 et 3,1 Emmanuel Hecht (30 mas 2012). « Vasco de Gama, le revers de la légende ». L'Express. 
  4. Gilbert Perrin (1997). « Le conquistador de l'Orient ». La Vie (2725): 17. 

Lyen deyò[modifye | modifye kòd]