Paolo Casati

Depi Wikipedya, ansiklopedi lib
Paolo Casati
Image illustrative de l’article Paolo Casati
Fonksyon prèt jezuit, matematisyen, teyolojyen, astwonòm
Nesans
Plaisance
Lanmò (ak 90 ane)
Parme Itali
Nasyonalite italyen
Domèn relijyon, matematik, teyoloji, astwonomi
De igne, 1686

Paolo Casati, ki fèt 23 novanm 1617 nan Plaisance(Itali) epi ki mouri 22 desanm 1707 nan Parme (Itali), se yon prèt jezuit, teyolojyen, matematisyen ak astwonòm italyen.

Biyografi[modifye | modifye kòd]

Pitit gason, premye pitit, nan Marquis Ludovico Casati, jèn Paolo a te etidye nan Kolèj Nob nan Parme e li te vin jezuit sou 19 oktòb 1634. Kòm yon jèn jezuit, li te etidye filozofi nan Bolòy (1636-1638) ak teyoloji nan lavil Wòm (1640-1643). Nan lane 1642 (oswa 1643) li te òdone prèt. Li te konsakre pi fò nan lavi li pou anseye matematik nan kolèj women (pita 'Inivèsite gregoryèn'), men li te voye tou, nan finisman lane 1651, nan misyon ak larenn Christine nan Syède ki te vle edike nan lafwa katolik.

Zèv li yo[modifye | modifye kòd]

Piblikasyon[modifye | modifye kòd]

  • Vacuum proscriptum, Jèn, 1649.
  • Terra machinis mota, Wòm, 1658.
  • Fabrica ed uso del compasso di proporzione, Bolòy, 1664.
  • Mechanicorum libri octo, in quibus uno eodemque principio Vectis vires Physice explicantur & Geometrice demonstrantur.... Lyon, Apud Anissonios, Joan. Posuel ak Claudium Rigaud, 1684. Liv la divize an uit (8) pati : sant gravite, kòz mouvman nan machin, trèy, pouli, elatrye.
  • De igne, Frankfò, 1688.
  • Hydrostaticae dissertationes, Pam, 1695.

Bibliyografi[modifye | modifye kòd]

  • Kaspar Schott, Magia universalis naturae et artis, III, Herbipoli 1658, pp. 211, 223;
  • Acta Eruditorum, IV (1685), pp. 247-52; VI (1687), pp. 408-424; XIII (1694), p. 445;
  • Journal de Trévoux, 1708, pp. 1453-60; 1711, pp. 895-98;
  • Pietro Sforza Pallavicino, Vita di Alessandro VII, I, Milano 1843, pp. 347-50;
  • Jean-Pierre Niceron, Mémoires pour servir à l'histoire des hommes illustres, I, Paris 1729, p. 169; X, 2, ibid. 1730, p. 290;
  • Johan Arckenholtz, Mémoires concernant Christine reine de Suède, I, Amsterdam 1751, pp. 471473, 512;
  • Louis Moréri, Dictionnaire historique, III, Paris 1759, p. 284;
  • Girolamo Tiraboschi, Storia della letteratura italiana, VIII, Modena 1780, p. 194;
  • Cristoforo Poggiali, Memorie per la storia letteraria di Piacenza, II, Piacenza 1789, pp. 232 s.;
  • Leopold von Ranke, Die Römischen Päpste, III, Berlin 1836, pp. 463-66;
  • Heinrich Wilhelm Grauert, Christina Königinn Von Schweden Und Ihr Hof, II, Bonn 1842, pp. 34 ss.;
  • Pietro Riccardi, Biblioteca matematica italiana, I, Modena 1870, pp. 269-73;
  • Carlos Sommervogel, Bibliothèque de la Compagnie de Jésus, II, Bruxelles-Paris 1891, coll. 799-803; IX, ibid. 1900, col. 2;
  • Gaudenzio Claretta, La regina Cristina di Svezia in Italia, Torino 1892, pp. 7, 422;
  • Luigi Mensi, Dizionario biografico piacentino, Piacenza 1899, p. 112 ;
  • Ludwig von Pastor, Storia dei papi, XIV, Roma 1932, I, pp. 344-46; 2, pp. 515-18:
  • Lynn Thorndike, A history of magic and experimental science, VII, New York 1958, pp. 601, 642; VIII, ibid., pp. 179, 396 s.;
  • Dictionnaire d'histoire et de géographie ecclésiastiques, XI, coll., 1264 s.

Referans[modifye | modifye kòd]

Lyen deyò[modifye | modifye kòd]